Meet Lydia
Dieren hebben altijd een bijzondere plek in mijn hart gehad. Vroeger thuis vonden ze het maar niets om een dier in huis te hebben.
Af en toe was er toch een zwerfkat die zich van al die menselijk regels niets aantrok en zich op het terras en in mijn hart settelde. Nu ik op een prachtige plek in het groen mag wonen, zijn dieren een vanzelfsprekend onderdeel van mijn dagelijks leven.
En zo kwam ook Joonas in mijn bestaan. Acht jaar van mijn leven mocht ik met hem delen en die tijd was veel te kort. Toen ik Joonas verloor, leek het alsof mijn wereld op zijn kop stond. Het voelde alsof ik een stuk van mezelf had verloren en niet wist waar ik met mijn verdriet moest blijven.
Ik wilde zo graag mijn verhaal kwijt maar vond weinig gehoor. Dus ging ik op zoek naar boeken over het onderwerp en langzaam vond ik mijn weg terug uit de pijn van het verlies ook al zal zijn dood altijd aan mijn ziel blijven knagen.
Doorheen het rouwproces om Joonas leerde ik om te gaan met de pijn van het verlies met zijn ups en downs. Het werd een moeizaam proces van voorzichtig loslaten maar ook steeds opnieuw verbinden met die kat die mij zo lief was.
Gesterkt door mijn eigen ervaring, wil ik ook anderen ondersteunen die intense rouw ervaren na de dood van een dier dat hun zo lief was. Ik weet namelijk uit eigen ervaring dat het een intens zoekproces is dat veel energie vraagt en dat het gewoon erg lastig kan zijn om het alleen te moeten doen.