Ben je er nog niet over?

Die vraag kreeg ik toen ik over Joonas vertelde tijdens een gesprek en hierbij terloops ook melding maakte van het feit dat hij stierf in de zomer van 2020. Heel even was ik met verstomming geslagen en voelde dat er diep binnenin mij iets ging stollen. Eigenlijk was ik gewoon heel verbaasd over het feit dat iemand mij die vraag stelde. Ik voelde dat het verdriet weer eventjes zijn weg naar buiten had gevonden en dat er zich tranen begonnen te vormen ergens in mijn ooghoeken. Het antwoord was voor de hand liggend: het zal nooit echt helemaal overgaan ook al is het verdriet niet zo prominent meer aanwezig in mijn leven. Regelmatig komt er nog een golf of een golfje van gemis langs en dat is prima zo, wat mij betreft.

En dit is een vraag die veel mensen waarschijnlijk te horen krijgen. Of is het een vraag die je al eens aan jezelf hebt gesteld. Misschien is het gewoon een uitdrukking van ons wereldbeeld dat alles te herstellen en te helen moet zijn.

Emoties rond het verlies en afscheid kunnen veel vormen aannemen en op de meest onverwachte momenten boven komen drijven. En hoe lang duurt het? Net zoals de golven van de zee komen en gaan, komt en gaat het verdriet. Het kan op die manier natuurlijk flink invloed uitoefenen op je leven. En sommige golven komen feller en met meer kracht waarbij je je gaat afvragen of het ooit wel zal overgaan. Begrijpelijk dat je wil dat het een keertje gewoon stopt maar jezelf de vraag stellen kan ook de weg openen naar heling.  

Laat het toe en haal diep adem

Gevoelens hebben ongekende kracht en we hebben de neiging om ze vooral onder controle te willen houden.  Gewoon omdat we bang zijn dat ze ons zullen overspoelen. En dan komt soms ook de vraag of het allemaal wel normaal is om ook na langere tijd nog zo veel emotie te hebben. Op het moment dat we er zo veel mee bezig zijn, is dat meestal omdat we angst hebben om daadwerkelijk te voelen wat ons is overkomen. Maar het onderdrukken laat ons niet toe het verlies echt te doorleven omdat we er op die manier ook van weglopen.

Laat je zelf toe om al de opkomende emoties te voelen en wees je bewust van de plek in je lichaam waar je de pijn voelt.

Na verloop van tijd zal deze beweging gemakkelijker worden en zal je je bewust worden van je eigen unieke rouwpad. Door  jezelf toe te staan de pijn te voelen, geef je het verdriet een kans om zachter te worden en op die manier plaats te maken voor al wat er nog toe doet in je leven.

Vraag jezelf hoe lang je nodig hebt om deze emoties te voelen en ze te laten voorbijgaan. Haal diep adem en wacht gewoon op het antwoord. Forceer het resultaat niet. Emoties zijn cyclisch, als ze op een hoogtepunt zitten zal er ook weer een moment komen dat het weer zachter zal worden. Elke keer dat de emotie langs komt is het een stimulans voor heling.